Neden
bıkmıştı kendinden bu kadar? Neden başkalarını üzmek varken illa ki kendi
kendini üzmekte ısrar ediyordu? Neden kurtulmak istediği tek şey kendi
yüreğiydi?
İşin özünde,
yüreğinden dışarı çıkamaz, kendini gözden çıkaramazdı. Çünkü su yüzündeki yansımasını gördükten
sonra hayaline kapılan nergis misali, gözünü kendi içine çevirdiğinde bildiği her
şeyden daha güzel bir yaratıkla karşılaşmış ve hayatını kendine adamıştı.
Yalnız kendine.
Dünyada
kendinden başka nefret edilecek şey bulamayan insanlara dışardan bakanların
anlayamadıkları sır buydu işte. Onların özlerine duydukları nefretin bu
denli büyük olması, o öze verdikleri değerin herhangi bir varlığa
verdiklerinden daha fazla olmasındandı. Duydukları nefretin büyüklüğü, kendilerine duygukları sevginin büyüklüğüyle orantılıydı.
...
..
.
.
.
.
Ciddiye almayınız, denemedir. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder