Bütün ömrünü mücadele ederek geçirmişsen...
Çocukken kardeşlerinle, ergenlikte annenle, yetişkinlikteyse
babanla mücadele etmişsen,
Ayşe hanım teyzenin pek düzenli hanım hanımcık kızı Fatma’yla,
ya da Ali efendinin aslan parçası oğlu Veli’yle karşılaştırılmak ve onların o
yıkılmaz imajlarıyla mücadele etmek anılarının değişmeziyse,
Yıllarını sınava seninle birlikte giren akranlarınla,
testlerle, hocalarla, uykuyla mücadele ederek geçirmişsen,
Trafikteki kendini bilmezlerle, otobüse binerken öne geçmeye
çalışan uyanıklarla, kırmızı ışığı geçenlerle, önüne kıranlarla mücadele etmek günlük
rutininse,
İş yerinde adını belki yarın hatırlamayacağın bilmem nerenin
bilmem ne ünvanlı bilmem nesi ve adını ezbere bildiğin halde yıllar sonra bile
tanıyamadığını anlayacağın insanlarla mücadele içindeysen,
Bütün hayatın boyunca kendin olabilmek için direnmiş, çevrenin
sana dayattığı kuralları, yanlışları, ezberleri bozmak için mücadele etmişsen,
Kadınsan ve her dakikan eksik olmadığını kanıtlamak için
mücadele etmekle geçiyorsa,
Artık yaşamak için ayakta durmak ve düştüğünde yeniden ayağa
kalkmaktan başka şansın yoksa ve bütün yaşamın başlı başına bir savaşsa…
Vazgeçmek zor.
Vazgeçmek ölmek kadar zor.
