Nefes almaya devam et. Yaşamaya devam et. Ne kadar yorgun olsan da, savaşı bırakma yalvarıyorum. Pes etme.
Biliyorum yorgunsun...
Öyle yorgunsun ki, belki nasıl duracağını bilsen, bırakıvereceksin savaşmayı da. Biliyorum devam etmek için ne kadar çaba harcarsan, o kadar azalıyor gücün, o kadar zayıflıyor seni hayata bağlayan o incecik iplik. Durmadan öten o makineler olmasa, sağından solundan seni esir almış gibi görünen onca tüp, onca kablo olmasa, onlar seni olduğun yerde tutmasa çoktan salıvereceksin son soluğunu. Yeter diyeceksin. Yeter bunca eziyet.
Onun için o makinelerden biri duruverecek diye ödüm kopuyor.
Günlerdir soluk sesini nasıl çaresizlikle dinliyorsam makinelerin sinir bozan sinyallerini de öyle dinliyorum. Kirpiklerindeki ufacık bir kıpırtıyı görmek uğruna yüzüne nasıl merakla bakıyorsam, siyah ekranlardaki sürüp giden o çizgilere de öyle bakıyorum. Bir şeyler yanlış gidecek diye deli oluyorum.
Gitgide solan rengini, her seferinde daha az yükselen göğsünü görüyorum . Nefesin dünkünden daha cılız, yüzündeki gölgeler önceki günden daha derin. Kokun bile değişik, eski bir anının gölgesi gibi silik. Ölesiye yorgunsun biliyorum. Yine de sana bütün yüreğimle, bütün çaresizliğimle yalvarıyorum.
Diğer yanda seni çağıran her ne ise, dinleme. Nefes almaya devam et. Pes etme. Yaşayamadığın, yaşayamadığım bütün güzel günlerin hatırına, bu dünyada mukaddes bildiğin her ne varsa onun hatırına, bu kez savaşı bırakma.
Beni pişmanlıkla baş başa bırakma!
bu ne yaa.. hayırdır arzu kim bu? son zamanlarda izledigim bir haberdeki çocuk ve annesi geldi gözümün önüne.. üff
YanıtlaSilyok erman ya, herhangi biri ile ilgili değil, deneme amaçlı yazmıştım. tamamen kurgu. :(( ama böyle hissettirdiği için üzüldüm.
YanıtlaSilyok canım aksine sevinmen lazım ki, duyguyu o kadar geçirmişsin karşı tarafa.. hemen aklıma takılan bir cümleyi kopyalıyorum buraya, "Kokun bile değişik, eski bir anının gölgesi gibi silik." yazar bu cümlesinde ne demek istemiş?
YanıtlaSil[yazarın kendisinden dinlemek ilginç olacak :) ]
erman dostum, yazar tanımını teşekkür ederek reddedeyim önce. yazar değil de 'yazan' olurum ancak.
YanıtlaSilSenin sorduğun cümleye gelince. her insanın olmasa bile çoğunun bi kokusu var gibi geliyo bana. en belirgini anne kokusu, bebek kokusu; ama kimi parfüm kokar, kimisi sabun. sevdiğin bi insanın o durumda, hasta yatağında görüyosan, eski kokusunu alamazsın. hastane kokar yataktaki, ilaç kokar. belki de o kokmaz da hastane kokusu bastırır yataktakinin kokusunu. öyle işte... yatakta yatanın parfümünü belli belirsiz duymak, ya da duyduğunu düşünmek... evet budur anlatmak istediğim... öff ne çok konuştum.. öyle işte. anladın sen onu :))
dur dejavu olsun.. arzu kim bu?
YanıtlaSil