Karanlık Adam

ey pek sevgili sahne amirim...'All the world's a stage, And all the men and women merely players.'
:))

Not: Yazanın kendi rızasıyla umuma arzettiği işbu yazının, sınama amacıyla yazıldığı, herhangi bir edebi ya da ebedi iddia taşımadığı, okunmasında resmi ya da gayri resmi zorunluluk olmadığı bu cihetle okuyucuda oluşturacağı rahatsızlıktan yazaın sorumlu tutulamayacağı ön kabulü ile okunmasına...

***


Sahne ışıklarının altında bir an ne diyeceğini bilemeden durdu...

Tek bir nefeslik süre boyunca, kollarındaki tüyler diken diken, bütün salon, salondaki herkes, sahnede karşısında duran kadın, ve sahne gerisindeki bütün sesler susmuşken, kendi damarlarında akan kanın sesini duydu. Kalbinin kasılmaya hazırlanan yanını, aldığı nefesin ciğerlerini doldururken çıkardığı sesi duydu.

Bir nefeslik süre boyunca ne sahneyi, ne sahnenin önündeki kalabalığı, ne de kalabalığın başının üzerinde asılı karanlığı gördü.

Gözleri izleyicilerinin en arkasında bir yerlerde sabitken, gönül gözü kendi gönlündeki karanlığa döndü.

Her şey anlamsız geldi, içine çektiği nefesi geri vermek istemedi, yaşamak, düşünmek, konuşmak istemedi. Kaldığı yerden devam etmek zor geldi. Bir bıkkınlık bir yorgunluk bütün benliğini ele geçirdi. Her şey ve herkes bitsin istedi. Yarına devam etmek, yaşamaya devam etmek içinden gelmedi.

Yüreğindeki karanlık, içinde duyduğu o aman vermez yılgınlık, kalbinin bir sonraki atışıyla birlikte beynine, gözlerine, ellerine, bütün vücuduna dağıldı, vücudu sahne ışığının altında pırıl pırılken, içi kara kuyular gibi, karardıkça karardı.

O an, karanlığın onu yuttuğu an, nefesini dışarı vermesiyle birlikte sona erdi. Zaman yeniden harekete geçti.

Ezberindeki replikleri söyledi, kelimeler ağzından kendisine ihtiyaç duymadan fırlayıp gitti. Elleri her bir kelimede olması gereken yerlerde rolüne devam etti.

Karanlık içinden dışına sızmasın diye bir maske tuttu yüzüne, yüzündeki maske içerdeki ifadesiz karanlığa inat gülümsemeye devam etti.

***

**

*

Sıradaki şarkı ezberini unutanlara, karanlık maranlık dinlemeden her daim gülebilen spartalılara gelsin :)))

Öztürk Serengil söylüyor... 'Abidik gubidik twist...' :)))

Yeşşee...